**** पायथॉन प्रोग्रामिंग ****
गेल्या महिन्यात एका असेच एक सर भेटले होते. सर सांगत होते कि त्यांचेकडे स्वायत्त अभ्यासक्रम आल्यामुळे त्यांनी आता अभ्यासक्रम काळानुसार बदलला आहे. अगदी पहिल्याच वर्षी पायथॉन प्रोग्रामिंग टाकले आहे आणि आता दुसऱ्या वर्षी मशीन लर्निंग टाकणार आहेत. ज्यामुळे मुलांना आधुनिक ज्ञान मिळेल . असं बरच काही मोठ्या उत्साहाने सांगत होते.
घरी आलो आणि सहज विचार मनात आला कि खरच असा अभ्यासक्रमात विषय टाकून काय फायदा होईल का ? आतापर्यंत असे कितीतरी प्रयत्न झाले आहेत. आपल्याकडे अभ्यासक्रमात विषय टाकला कि काम झाल अस होत पण तो विषय कसा घेतला पाहिजे याविषयी व्यवस्थितपणे मार्गदर्शन केले जात नाही. मुळात तो अभ्यासक्रम ज्याने तयार केला आहे त्याला त्या तंत्रज्ञानावर काम केलेचा अनुभव नसतो . तीन चार विदेशी विद्यापीठातील अभ्यासक्रम त्यांच्या वेबसाईटवर पाहून त्याच्यातील प्रत्येकातील काही भाग घेउन आपला अभ्यासक्रम तयार केला जातो.
हा अभ्यासक्रम तयार केल्यावर त्याच्या प्रयोगशाळा बनविण्याबाबत तर आनंदी आनंदच असतो.
ती लॅब विकसित करताना बजेटमध्ये कपात केली जाते . जेव्हढ कॉम्पुटरवर करता येईल आणि ज्याला खर्च येणार नाही अशी प्रात्यक्षिके घेतली जातात . ज्याला पैसे लागतील ती अभ्यासासाठी बाजूला ठेवलं जात .आणि हेच प्रात्यक्षिक महत्वाची असतात . म्हणजे स्वप्न वाघाच बघायचं , तयार करताना मांजर बनवायचं आणि शेवटी उंदीर दाखवायचा आणि त्याला पाहून वाघ इमॅजीन करायचा ... आहे कि नाही मज्जा .
१९९२ ते २००२ पर्यंतचा काळ आठवा . अगदी आर्ट्स आणि कॉमर्सचे विद्यार्थी पण सी ,सी ++ शिकायचे त्यांना त्याचा काहीही उपयोग झाला नाही . अगदी इंजिनियरिंग मध्ये सुद्धा सी,सी ++ शिकवून काहीही उपयोग होत नाही. कारण मुलांना अप्लिकेशन वर काम करायला मिळतच नाही. अगदी तीच अवस्था या पायथॉन ची येत्या दोनचार वर्षात होणार आहे.
पायथॉन प्रोग्रामिंग हे शिकवत असताना वेगवेगळ्या शाखातील विद्यार्थ्यांच्या गरजा लक्षात घेतल्या पाहिजेत. कॉम्पुटरच्या विद्यार्थ्यासाठी त्यांची अॅप्लिकेशन वेगळी असतील इलेक्ट्रॉनिक्ससाठी वेगळी असतील हेच लक्षात घेतलं जात नाही . इलेक्ट्रॉनिकच्या विद्यार्थ्यांना जर शिकवायचं तर हार्डवेअरवर शिकवलं पाहिजे हे लक्षात घेतलं पाहिजे. हे लक्षात घेउनच अभ्यासक्रम बनवून तो शिकवला पाहिजे नाहीतर कॉम्पुटरच्या विद्यार्थ्यांना ज्याप्रमाणे शिकवतात तसाच जर इलेक्ट्रोनिक्सच्या विद्यार्थ्यांना शिकवला तर त्याच महत्व राहाणार नाही.
जर आतापासून जर खबरदारी घेतली नाही तर आज ज्या पायथॉन आणि मशीन लर्निंगचा हे उदो उदो करतात बघा अजून चार वर्षात त्याची किंमत शून्य होते कि नाही. कारण ज्या गोष्टीचा उपयोग नाही ती गोष्ट कचरा होते आणि एकदा कचरा झाली कि ती शून्य होते. हे जागतिक सत्य आहे .
गेल्या महिन्यात एका असेच एक सर भेटले होते. सर सांगत होते कि त्यांचेकडे स्वायत्त अभ्यासक्रम आल्यामुळे त्यांनी आता अभ्यासक्रम काळानुसार बदलला आहे. अगदी पहिल्याच वर्षी पायथॉन प्रोग्रामिंग टाकले आहे आणि आता दुसऱ्या वर्षी मशीन लर्निंग टाकणार आहेत. ज्यामुळे मुलांना आधुनिक ज्ञान मिळेल . असं बरच काही मोठ्या उत्साहाने सांगत होते.
घरी आलो आणि सहज विचार मनात आला कि खरच असा अभ्यासक्रमात विषय टाकून काय फायदा होईल का ? आतापर्यंत असे कितीतरी प्रयत्न झाले आहेत. आपल्याकडे अभ्यासक्रमात विषय टाकला कि काम झाल अस होत पण तो विषय कसा घेतला पाहिजे याविषयी व्यवस्थितपणे मार्गदर्शन केले जात नाही. मुळात तो अभ्यासक्रम ज्याने तयार केला आहे त्याला त्या तंत्रज्ञानावर काम केलेचा अनुभव नसतो . तीन चार विदेशी विद्यापीठातील अभ्यासक्रम त्यांच्या वेबसाईटवर पाहून त्याच्यातील प्रत्येकातील काही भाग घेउन आपला अभ्यासक्रम तयार केला जातो.
हा अभ्यासक्रम तयार केल्यावर त्याच्या प्रयोगशाळा बनविण्याबाबत तर आनंदी आनंदच असतो.
ती लॅब विकसित करताना बजेटमध्ये कपात केली जाते . जेव्हढ कॉम्पुटरवर करता येईल आणि ज्याला खर्च येणार नाही अशी प्रात्यक्षिके घेतली जातात . ज्याला पैसे लागतील ती अभ्यासासाठी बाजूला ठेवलं जात .आणि हेच प्रात्यक्षिक महत्वाची असतात . म्हणजे स्वप्न वाघाच बघायचं , तयार करताना मांजर बनवायचं आणि शेवटी उंदीर दाखवायचा आणि त्याला पाहून वाघ इमॅजीन करायचा ... आहे कि नाही मज्जा .
१९९२ ते २००२ पर्यंतचा काळ आठवा . अगदी आर्ट्स आणि कॉमर्सचे विद्यार्थी पण सी ,सी ++ शिकायचे त्यांना त्याचा काहीही उपयोग झाला नाही . अगदी इंजिनियरिंग मध्ये सुद्धा सी,सी ++ शिकवून काहीही उपयोग होत नाही. कारण मुलांना अप्लिकेशन वर काम करायला मिळतच नाही. अगदी तीच अवस्था या पायथॉन ची येत्या दोनचार वर्षात होणार आहे.
पायथॉन प्रोग्रामिंग हे शिकवत असताना वेगवेगळ्या शाखातील विद्यार्थ्यांच्या गरजा लक्षात घेतल्या पाहिजेत. कॉम्पुटरच्या विद्यार्थ्यासाठी त्यांची अॅप्लिकेशन वेगळी असतील इलेक्ट्रॉनिक्ससाठी वेगळी असतील हेच लक्षात घेतलं जात नाही . इलेक्ट्रॉनिकच्या विद्यार्थ्यांना जर शिकवायचं तर हार्डवेअरवर शिकवलं पाहिजे हे लक्षात घेतलं पाहिजे. हे लक्षात घेउनच अभ्यासक्रम बनवून तो शिकवला पाहिजे नाहीतर कॉम्पुटरच्या विद्यार्थ्यांना ज्याप्रमाणे शिकवतात तसाच जर इलेक्ट्रोनिक्सच्या विद्यार्थ्यांना शिकवला तर त्याच महत्व राहाणार नाही.
जर आतापासून जर खबरदारी घेतली नाही तर आज ज्या पायथॉन आणि मशीन लर्निंगचा हे उदो उदो करतात बघा अजून चार वर्षात त्याची किंमत शून्य होते कि नाही. कारण ज्या गोष्टीचा उपयोग नाही ती गोष्ट कचरा होते आणि एकदा कचरा झाली कि ती शून्य होते. हे जागतिक सत्य आहे .
आपले विचार ऐकायला नक्कीच आवडेल .
चित्तरंजन महाजन
डॉल्फिन लॅब्स,
शॉप नं. १०, केक स्टोरीच्या मागे , वेताळबुवा चौक , नऱ्हे, पुणे. ४११०४१ .
फोन – ९७६३७१४८६०
कृपया शेअर करा
डॉल्फिन लॅब्स,
शॉप नं. १०, केक स्टोरीच्या मागे , वेताळबुवा चौक , नऱ्हे, पुणे. ४११०४१ .
फोन – ९७६३७१४८६०
कृपया शेअर करा
No comments:
Post a Comment